80. ABESE / 40-41-42Sure Ayet Sayısı: 42 Kitap Sırası: 80 Nüzul Sırası: 24 Nüzul Yeri: MEKKE | Yevme-izinde… (bazı) vechler…
onların üzerine gabere olur… onları katere irhak eder.
İşte bunlar, kafirler ve facirlerdir. | وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ | .40 | 40 |
ve Kök: harfKelime: veKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). Matuf ve matufun aleyh arasında ortak bir yönü anlatır, sıra bildirmez.
vucûhun Kök: VCH!Kelime: vucuhİsim, Eril, Çoğul Kelime Anlam: Yüz, çehre. Tarz, üslub. Bir şeyin ön tarafı. Her şeyin karşısına gelen ve karşısında olan. Satıh. Ön. Alın. Cephe. Tarih. Suret. Sebeb. Bir şeyin nefsi ve zatı. Bir şeyin kendisi. Semt. Cihet. Münasebet. İmkan. Kur'an-ı Kerim okunuşundaki farklar. Bir memleketin ileri gelenleri.
yevme Kök: YVMKelime: yevmİsim, Eril Kelime Anlam: Gün. Yirmidört saatlik zaman. Sene. Asır. Devir. Devre. Süreç.
izin Kök: harfKelime: izinKelime Anlam: "Hem, vakt, yevm, hiyn" gibi kelimelerden sonra ek olarak kullanılır.
Mesela: Hiyne izin: O vakit ki. Yevme izin: O gün ki, kelimelerinde olduğu gibi.
// Mazi fiillerinden evvel "iz" gelirse: İz kuntu muallimen: Muallim olduğum zaman manasına geliyor. (iz) Yazılmasa manası, muallim idim olur. //
aleyhâ Kök: harfKelime: alaKelime Anlam: Edat (Harf-i Cer). -e, -a, üzre, üzerine, üzerinde.
gaberatun. Kök: G:BRKelime: ... veri girişi devam ediyor ... | | | | | | تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ | .41 | 41 |
terhekuhâ Kök: RH!K:Kelime: ... veri girişi devam ediyor ...
kateratun. Kök: K:TRKelime: ... veri girişi devam ediyor ... | | | | | | اُو۬لٰٓئِكَ هُـمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ | .42 | 42 |
humul Kök: zamirKelime: humZamir Kelime Anlam: Muttasıl zamir. III. Şahıs Kelime Anlam: Munfasıl zamir. III. Şahıs
keferetul Kök: KFRKelime: kefereFiil, 3.ncü, Dişil, Tekil, Geçmiş Zaman Kelime Anlam: Gerçeklerin üzerini örterek kendisinin ve/veya başkasının, görmesini, incelemesini, tefekkür etmesini, iman etmesini engelleyen. Hakkı görmeyen ve örten. İyilik bilmeyen. Allah'ı inkar eden. Dinsiz. İmanın esaslarına veya bunlardan birine inanmayan. Mülhid. Hayvan tersi.
feceratu. Kök: FCRKelime: facirİsim, Etken, Eril, Çoğul, Sıfat Kelime Anlam: Haktan sapan. Haram ve günaha dalmış kötü insan. Günahı bilerek işleyen. | | | | |
Diğer Meal: O gün nice yüzler de vardır ki, toz toprak içindedirler. Onları bir siyahlık bürür. İşte onlar, kâfirlerdir, günaha dalanlardır.
|